ne olmuş yani kim ile miha üçüncülük maçından sonra güldü ise. eminim ki dünkü maçtan sonra oyuncular (özellikle bazıları) en az bizim kadar üzülmüştür.
2010 yılında Fransa'daki ilk final maçını benden daha iyi hatırlıyorsunuzdur. bergamo'ya 3-2 kaybedilen maçtan sonra oyuncular, başkan, mehmet ali aydınlar neredeyse herkes ağlıyordu.
şu resmi biliyorsunuzdur. gamova bu takıma sadece tek bir amaç için gelmişti. o da kariyerindeki tek eksik kupa olan şampiyonlar ligi kupasını almaktı. kupayı alamayınca epey üzülmüştü ve ağlamıştı.
ama gamova bu takımı hiçbir zaman sahiplenmedi (bu kelimeyi yanlış anlamayın). şampiyon olduğumuz gün bile ne hissediyorsun diye sorulunca," ülkemi çok özledim" diyordu. yanlış hatırlamıyorsam 2-3 gün sonraki şampiyonluk yemeğine bile katılmadan ülkesine gitmişti.
bir de kim'i düşünün. kız burada oynamak için bazı senelerde ülkesine bile karşı çıktı. gerekirse milli takımda da oynamam diye. bütün takımla iyi arkadaş. 4-5 senede gayet güzel türkçe de öğrendi.
bizim yaptığımıza bak bir de. üçüncülük maçından sonra gülmüşmüş. bence hemen kovalım.
