Yaptığım her geyiği ciddiye alıyorsun, anlayamadığın ibare ona bir gülme tepkisi.
İkincisi, her doğru şey her yerde de söylenmez, gerek yok.
Sözün hakim olduğu bir ortamda gideri olan bir geyik yazı dilinde anlaşılmaz. Müneccim miyim ben ses tonu yok, beden dili yok, nerden anlayacağım geyiğini.
Doğru! Kime göre, neye göre doğru? Ortaçağda insanlar -ki hala var bu tip insanlar- hastalıklara cinlerin demonların neden olduğuna inanıyorlardı. Bu onların doğrusuydu. Dünya, biz bireylerin çevresinde dönmüyor. Doğrularımız genel geçer değil.