İnsanların kafasında bir kadro tanımı var. Amaç ne olursa olsun kadro ona uymayınca sıkıntılı görüyorlar ve o noktaya yönelik hamle de gelmeyince gittikçe iş huysuzluğa dönüyor.
99'da İtalya saf kan oyun kurucu Pozecco'yu kadroya almayıp ikili oyun oynayabilen 2 ve 3 numaralarla (Meneghin-Myers) Avrupa şampiyonu oldu. Tanjevic'in benzer bir sürü şampiyonluğu da vardır geçmişinde. Yıllarca övgüsüz adım atmayan Phil Jackson'un hücum planları asla bir oyun kurucuya dayalı olmamıştır. Benzer örnekler çoğaltılabilir ki en yakını geçen senenin Maccabi'si.
Geride bıraktığımız sene takımda bir oyun kurucudan beklenen şeyleri yapabilen iki oyuncu vardı ki bunlardan Kenan sakatlandı. Bu işi Bojan'a öğretmeye çalıştı koç, o da elinden geleni yaptı ama zamana ihtiyacı vardı. Şimdiyse şu "saf kan oyun kurucu"dan beklenen şeyleri yapabilecek kaç oyuncumuz var? Hickman, Goudelock, Bogdan, Serhat, Emir, Kenan ve kalırsa Berk. Ne bekleyeceğiz? Birebirde rakibi ekarte edebilmelerini, kendi şutlarının bir tehdit unsuru olabilmesini -Berk burada dışarıda kalıyor ama olsun-, geriden savunulamamalarını, üstlerine baskı geldiğinde ya da içeri girebildiklerinde boş oyuncuyu ya da uzunu bulabilmelerini, ikili oyun oynayabilmelerini... Bu oyuncular saydığım şeylerin çoğunu yapabiliyorlar. Misal, Hickman-Bogdan-Emir-Bjelica-Oğuz gibi bir beş bu konularda sıkıntı yaşar mı?
Abarttıkça abartıyoruz, biraz da planlama işini bırakalım koç yapsın. Biz gelen oyuncuları değerlendirelim, kim nasıl oynar diye.
