Saha avantajı nasıl bir şeymiş; onu da gördük. Sanki biz 40 dakika marşlar, şarkılar söylenmesini istiyoruz. İlgisi yok. Maçı yaşamak, takımla bir bütün olmak nasılmış; bugün Malaga seyircisi gösterdi. Bizde olsa doğum günü kutlamaları vs gibi seramonilerle baskı kuracak seyircinin de sesi kısılırdı. "Otur yerine, rahatsız oluyoruz, bağırmayın kulağımın dibinde" fırçaları da cabası.