sezonun şu ana kadar geçilen bölümünden dolayı her sonuca rağmen takıma teşekkür edeceğimi, bu takımla gurur duyacağımı biliyordum ve öyle de oldu. bize bu heyecanı yaşattığınız, daha önce tatmadığımız galibiyetleri tattırdığınız, son raddeye kadar savaştığınız ve bu taraftarı sevindirdiğiniz için sayılamaz teşekkür ediyorum.
belki biraz buruldu içim ama üzülmedim bile. bu takım beni o derece mutlu ediyor, parkede gördüğüm vakit gözlerimin içi gülüyor. bunu söyleten takımdan daha fazla bir şey istemem, isteyemem. euroleague'de tek maç hariç tüm maçları, ligde de vakit bulabildiğim 4-5 maçı salondan izlediğim için ayrıca mutluyum. takım tarihinde ilk kez ulaşılan bu başarıya çok daha yakından tanık olma şansını elde ettim. seneye de artık bir şekilde para bulup berlin'e gideceğim koç kalırsa ki kalacak.
maça gelirsek, teknik-taktik çok konuşmaya gerek yok. kabaca 2. çeyrek ritmini bulan real'i durduramadık ve koçun dediği gibi orada gitti maç. o ritmi bulan real'in karşısında cska dahil durabilecek bir takım yok zaten euroleague'de. tecrübe eksikliğinin de etkisi var tabii o çeyreğin yaşanmasında. oynaya oynaya öğrenecek takım/oynaya oynaya öğreneceğiz biz de taraftar olarak. emir sakat sakat oynuyor (utkan'ın söylediğine göre), nemanja sakatlıktan sonra ilk kez oynadı ve sakatlığın etkisini atlatamamış gözüktü, ricky zaten sakat. kadro olarak en ideal senaryoyla gelmesek bile son ana kadar umudumu kaybetmedim ben. tekrar ve tekrar teşekkürler bu takıma, hakları ödenmez.
