değerli arkadaşlar, final fourun yaklaşık nasıl geçeceğini tahmin etmeme rağmen psikolojimi anca düzelttim, cumadan sonra ilk kez foruma giriyorum ve dilim döndüğünce size bir analiz yapmak istiyorum.
günümüz basketbolunda en üst düzeyde mücadele için hem fizik hem de mental olarak üst düzeyde olmanız gerekiyor. sakatlık bizim bütün düzenimizi bozdu. bizi hem mental hem de fizik olarak düşürdü. maalesef yarı final maçında "özellikle tüm sezon savaştıktan sonra ve hatta bu takımın alameti farikası savaşması ve asla pes etmemesi iken" erken havlu attık. çünkü fizik olarak ta mental olarakta bitik vaziyette idik. niye? bunun en büyük sebebi sakatlıklar. oyuncular üzerinden değerlendirirsek daha iyi anlaşılacak,
bobby dixon; aslında bu sene rol oyuncusuna evrilecekti, maçın kritik anlarında 3. gard olarak girecek, momentumu değiştirecek, fişi çekip işi bitirecek adam rolüne girecekti. ancak enis sakatlanınca bütün sezon 36 yaşında 20-25 dakika süre aldı. bence buna rağmen mükemmel bir sezon geçirdi ama bir yerde bitecekti, yarı final maçında bitti pili.
melli: bence takımın en önemli oyuncularından biri. lavergne ve vesely nin sakatlığın da sakat sakat haftada 2 maç bazen 3 maç oynadı. adam inanın basketboldan bıktı. melli final foura da kalmadı, aslında play off ta bittiğini gösteriyordu. o da play off ta bitti.
arkadaşlar devam edeceğim ama şimdi çıkmam gerekiyor. sevgiler selamlar
