Fenerbahçe / Euroleague 2015-16 Sezonu / FİNAL

[illegal]

Bu arada f4'ün esas oğlanı tartışmasız bizdik. Organizasyon hep bizim maçlarda değerini buldu. Diğer maçlardaki ambiyans sezon öncesi hazırlık maçlarını da geçti. Cenaze evi gibiydi resmen . Bu yüzden biletini satamamasına rağmen diğer maçları izlemek için salona girmeyenlere kendi adıma teşekkür ederim. Ben de olsam aynını yapardım .

[ayhan]

hala içim acıyor. Sezon başlayana kadarda dinmez bu acı.
Umarım lige dönmeyi başarırlar. Geçen seneden sonra bu konuda da takımın gelişme gösterebilmiş olduğunu umuyorum.

[Jason Bourne]

Her uyumaya çalıştığımda gözüme o son ribaund geliyor.Ne tuhaf bir acı.

[FeNeRiM669]

artik önümüze bakalim. o kupa eninde sonunda bizim olacak

[Murat_Bulut]

Herkesin bu şekilde hayata küsmesine anlam veremiyorum,altı üstü bir maç kaybettik diye dünyanın sonu gelmedi ki.
Ben hayatım boyunca Fenerbahçe'nin maçını seyrederken gururdan ağladığımı hiç hatırlamıyorum ama bu maçın son periyodun da çocukların o mücadelesini görünce kendimi tutamadım.Hani hepimizin hayalinde savaşan,mücadele eden bi takım olur ya işte benim hayalimdeki savaşacak,mücadele edecek,formasının hakkını sonuna kadar verecek takım o an sahadaydı.Ruhen ve bedenen bizi o sahada onlardan daha iyi temsil edecek başka bir takım da olamazdı.
Fark 21 iken bile bir an tereddüt etmedim,maçı beraber izlediğim arkadaşlarıma durun,sakin olun,daha çok var bu takım geri dönecek dedim ve çok şükür beni utandırmadılar.Benim inancımı bir kez olsun sarsmayan bu takıma da bütün gözyaşlarım feda olsun.
Nolacak ki şampiyon olmasak,bi teneke parçası bu takımdan,koçtan çok mu değerli?
Biz bu takımın yaşattığı mutluluğu,gururu,onuru,heyecanı,güveni bir kenara atıp o kupa için mi ah vah diyecez?
Benim için final four da olmak,buraları solumak,başı dik gezmek önemli olandır.Bugün almadık belki 5 yıl üst üste alırız o kupayı.Bu yıl alıp bir daha buralara gelememekten ise,her yıl buralarda olup,bu şekilde kaybetmeyi tercih ederim.
Maçı kaybetmemizin nedeni %99 şerefsiz,satılmış hakemler onu tüm dünya gördü zaten,geriye kalan %1 ise bizim kaderimizdi bana göre.Kısacasi tek bir ribaundla falan alakası yok bu maçın,kaybedileceği varmış ve kaybedildi.De Colo 100 tane şut atsın hiçbirinde o lanet top önce panyaya çarpıp sonra çemberden sekip, Khryapa'nın eline düşmezdi ama oldu işte.Kısmet değilmiş demek ki o kupayı almak.
Benim gözümde bu takım şampiyon olmuştur,benim onların üstünde kalben desteklemekten başka da hiçbir hakkım yok,lakin bu takımın benim üstümde çok hakkı var.Daha önce hiçbir takım beni bu kadar mutlu etmedi,gurulandırmadı,başımın dimdik ayakta olmasını sağlamadı.
Benim bu takıma söyleyebileceğim tek şey var.
Sağolun Aslan Parçaları iyi ki varsınız ve iyi ki sizi izlemek bana nasip oldu hepinize tüm kalbimle teşekkür ederim

[_FB1907_]

Başta efsane coach Obradoviç olmak üzere tüm teknik ekibimizi ve oyuncularımızı yürek den kutluyorum.. Muhteşem geri dönüşümüzün karşısında ne yapacağını şaşıran hakem müsveddelerini Allaha havale ediyorum.. Bu kadro benim gözümde EL şampiyonudur.. İnşallah yatırım kesintisi olmaz ve "The King Obradoviç" ile önümüzdeki sezon kupa müzemizdeki yerini alır.. Maçtan önce nazar değmesin diye hiç bir şey yazmamıştım.. Tüm sezonun emeğinin bir hakem müsveddesinin yanlı kararlarıyla heba olmasını kabul edemiyorum.. Ancak büyük takımlar böyle büyük şoklar yaşar ve gerçekten büyük takımlarsa tekrar daha güçlü ayağa kalkmasını bilirler.. Dün dünde kaldı ve biz eksiklerimizden ders çıkarıp seneye mutlu sona ulaşmanın planlamalarına şimdiden başlamamız lazım..

[sandro12]

Ne olursa olsun insanın içine oturuyor ya Avrupa Şampiyonluğu'nu, hem de tarihi bir geri dönüşü, efsane olacak bir şampiyonluğu saniyelerle 1 ribaundla kaçırdık..
Salonda hadi hadi diye bağırırken Rusların nasıl sindikleri aklıma gelince daha da bozuluyor moralim, en son davay davay diye sevinmeleri de..
Ben de üzüntümü hafifletmeye çalışıyorum; evet bu seviyelerde olmak çok önemli, evet ikinci olmak çok büyük başarı, evet bu takım çok büyük bir karakter koydu, her şeye evet evet ama yani o kupayı oraya getirip de almak lazımdı, tarihe gerçekten geçmek lazımdı, finalde oynamak çok önemli ama kupayı almak çok daha önemli..

Seneye de evet yine buralarda oluruz büyük ihtimalle yatırım devam ederse (ki kesin eder) ama ne olacağı da belli olmuyor ki bazen, Real Madrid'in inanılmaz bir kadro kuracağı tutar; Udoh'a 2 milyon dolar teklif eder CSKA alır, çok daha iyi bir takım kurarlar, bir sakatlık olur; hiçbir  şeyin garantisi yok ki hayatta..

Herşeyi geçtim son top bize kalacak adam Sloukas'a istemeden faul yapıyor, son top 81-81'ken bize kalacak ve atıp maçı alacağız, en kötü o şekilde uzatmaya gidecek ama niye en kötü senaryo bizim başımıza geliyor ya neden?


Sent from my iPhone using Tapatalk.

[tiyofencenk]

basket ve voleybolda 11 fınal four oynamışız bunların 5 i final ve 1 kupamız var onu da önce vakıfbank aldı

Futbolda son maçta kaybedilen şampiyonluklara değinmiyorum salonda herkes ağlamaya başlamıştı ki kupa yine bizlere yakışan DRAMATİK sonla kaybedildi.

O muhteşem dönüşü yapıp tarihe geçmek vardı yine olmadı benim isyanım buna. yoksa bu takımın gönlümüzde şampiyon olduğu muhakkaktır.
Hep mi biz şanssız olacağız neden yahu ? şu maçın bize gelmemesi için gerçrkleşen onlarca olasılıktan biri olmasa tarihe geçmiştik.
Neden arkadaş neden ...

[Besim]

Majör depresif bozukluk, 'kişinin sosyal işlevlerini ve günlük yaşama dair etkinliklerini rahatsız edecek, bozacak dereceye ulaşmış üzüntü, melankoli veya keder durumudur' şeklinde tanımlanmış.  Pazar gecesi, yapmak istediğim son şey o son ribaund pozisyonunu izlemekti.  Denk gelip, bir şekilde izledikten sonra uyumak mümkün olmadı.  Bir şekilde uyuduktan sonra da içimden hiç kalkmak gelmedi.  Otel odasında, lavaboda, lobide, havaalanına giderken...  Nereye gidersem, o pozisyonu defalarca kafamda yaşadım.  Ufak kızımı 4 gün sonra görecek olmanın heyecanı bile içimdeki karamsarlığı bastırmak için yeterli olmadı. 

Pektabii, bizim içinde bulunduğumuz halet-i ruhiyenin majör veya klinik bir tarafı yok.  Geçici bir durum ama bu geçici sürede eminim ki klinik depresyon ile aynı semptomları sergiledi. 

Bugün iş, güç derken kafam biraz daha dağıldı ve daha iyi hissediyorum.  Olayın yaşattığı yoğun duygularla insan çok sağlıklı düşünemiyor.  Bugün daha sağlıklı ve rasyonel düşünen bir Besim var.  Bu bağlamda, tecrübe ettiğimiz şeylere bir insan iki açıdan bakabilir.  Birincisi, sadece kaybettiklerimize odaklanabilirsiniz.  İkincisi ise, bu kaybedilenlerin bize ne kattıklarına.  Laboral maçında benchin arkasında oturan biri, Obradovic'in benche dönüp 'This is Final Four.  You don't give up!' dedigini yazmıştı.  Bu laf CSKA maçı öncesinde beni çok etkilemişti.  Denk geldiğim her arkadaşa bunu aktardım.  Maçta fark 21 sayıya çıkınca 'maalesef şimdi herkes bizle alay edecek ve bu seviyelerin takımı olmadığımızı söyleyecek' demiştim.  Halbuki Obradovic 'This is Final Four.  You don't give up' lafını daha iki gün önce söylemişti.  Defalarca yaptıkları gibi bu takım Zümrüdüanka Kuşu gibi yine alev alev yandı ve küllerinden doğdu.  Obradoviç, bana çok şey öğretti.  Doğru insanların oluşturduğu bir organizasyondan hiçbir zaman için umudu kesmemek, sonuna kadar savaşmak lazım. 

Dedim ya, bizler hayata ya sadece kaybettiklerimize ya da kazandıklarımıza odaklanarak bakabiliriz.  Pazar sabahına alelade Fenerbahçe taraftarları olarak kalkmış iken, Pazartesi sabahı 1996'daki Barcelona, 2012'deki CSKA, 2013'deki Real Madrid taraftarları ile aynı duyguları paylaşan taraftarlar olarak uyandık.  Proust'un dediği gibi bilgeliğe giden yolda hepimizin geçmesi gereken yollar ve çekmemiz gereken acılar var.  Artık yavaş yavaş bu duyguların bizi olgunlaştırmasına izin verip, önümüze ve daha nice başarılara odaklanmamız lazım.

[ayhan]

Bir sıkıntı olduğunu sanmıyorum ciddi anlamda. Çzelliklede belli bir yaşın üstündeki arkadaşlarda. Biz 6 mayısları gördük...

[Avanta]

Geçen sene yarı finalde aynı geri dönüş senelerdir tırmalayan ve ev sahibi olan Madrid'e kupayı vermek için engellendi. Bu sene geri dönüşü tamamlasak da uzatmada ve maç içinde senelerdir tırmalayan CSKA'ya kupayı vermek için ufak bile olamayacak müdahaleler yapıldı. Olur da seneye İstanbul'da düzenlenirse F4, kupa kesinlikle bizim zira artık tırmalayan ağa babası kalmadı EL'in.

Öte yandan bu takım, hepimizin gözünde zaten açık ara şampiyon. Tarih kazananı yazacak ama hafızamızı silecek hali yok zamanın. Bizler hatırlayacağız bu DÜNYA'NIN EN GÜZEL TAKIMInı. 35 yıllık hayatımda bundan daha güzel bir takım izlemedim, görmedim. Böyle bir final maçında 21 sayı geriden gelip maçı alma noktasına ulaşabilecek takım ancak bu takımdı. Kendi adıma en ufak hakkım varsa sonuna kadar helali hoş olsun.

Bu ruh halini atlatıp Uşak maçına odaklanmamız gerekiyor artık. Lig şampiyonluğu da çok önemli ve oyuncuların moral desteğe cidden ihtiyacı var. Gidebilen herkes o maça gitmeli.

Güzel bir tespit, biz en az bu sezonki kadar güçlü olmak kaydıyla o finali seneye arenada gene oynar ve kupayı da çatır çatır alırız.

[yusufkaleli]

Şampiyonluğumuzun çalındığı pozisyon..

https://www.youtube.com/watch?v=jCa43SlDQCE

[Vanguards of FB]

Herif resmen düdük işareti yapıyor hakeme...olacak iş değil...bu euroleague de resmen kirli düzen içinde.

Discovery cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

[mrkene]

o geceden sonra ilk kez cska maçının son dakikalarını izleyebildim.. yine mahvoldum. resmen sırat köprüsünden geçmek için son adımı atacak adamın ayağının kayması gibi bir şey oldu.  şairin dediği gibi " Bu ne beter çizgidir bu, Bu ne çıldırtan denge ,Yaprak döker bir yanımız, Bir yanımız bahar bahçe " Mutluluğa bu kadar yakınken 1 saniyelik bir olayla kahrolduk. düşündükçe, akla geldikçe çıldırmamak elde değil. belki seneye kazanırız, hatta sonraki sene de kazanabiliriz ama bu finali hiç unutmayacağım. 20 sayıdan geri dönüşü hiç unutmayacağım, çalınmayan son dakika stepsini unutmayacağım, o ribaundu asla unutmayacağım.. benim göz yaşlarım çok kez döküldü ama o geceki kadar değerli bir şey için döküldüğü azdır. bir sene boyunca içimde bir buruklukla yaşayacağım. of of

[Cem Ağrak]

Bir sıkıntı olduğunu sanmıyorum ciddi anlamda. Çzelliklede belli bir yaşın üstündeki arkadaşlarda. Biz 6 mayısları gördük...

Majör depresif bozukluk, 'kişinin sosyal işlevlerini ve günlük yaşama dair etkinliklerini rahatsız edecek, bozacak dereceye ulaşmış üzüntü, melankoli veya keder durumudur' şeklinde tanımlanmış.  Pazar gecesi, yapmak istediğim son şey o son ribaund pozisyonunu izlemekti.  Denk gelip, bir şekilde izledikten sonra uyumak mümkün olmadı.  Bir şekilde uyuduktan sonra da içimden hiç kalkmak gelmedi.  Otel odasında, lavaboda, lobide, havaalanına giderken...  Nereye gidersem, o pozisyonu defalarca kafamda yaşadım.  Ufak kızımı 4 gün sonra görecek olmanın heyecanı bile içimdeki karamsarlığı bastırmak için yeterli olmadı. 

Pektabii, bizim içinde bulunduğumuz halet-i ruhiyenin majör veya klinik bir tarafı yok.  Geçici bir durum ama bu geçici sürede eminim ki klinik depresyon ile aynı semptomları sergiledi. 

Bugün iş, güç derken kafam biraz daha dağıldı ve daha iyi hissediyorum.  Olayın yaşattığı yoğun duygularla insan çok sağlıklı düşünemiyor.  Bugün daha sağlıklı ve rasyonel düşünen bir Besim var.  Bu bağlamda, tecrübe ettiğimiz şeylere bir insan iki açıdan bakabilir.  Birincisi, sadece kaybettiklerimize odaklanabilirsiniz.  İkincisi ise, bu kaybedilenlerin bize ne kattıklarına.  Laboral maçında benchin arkasında oturan biri, Obradovic'in benche dönüp 'This is Final Four.  You don't give up!' dedigini yazmıştı.  Bu laf CSKA maçı öncesinde beni çok etkilemişti.  Denk geldiğim her arkadaşa bunu aktardım.  Maçta fark 21 sayıya çıkınca 'maalesef şimdi herkes bizle alay edecek ve bu seviyelerin takımı olmadığımızı söyleyecek' demiştim.  Halbuki Obradovic 'This is Final Four.  You don't give up' lafını daha iki gün önce söylemişti.  Defalarca yaptıkları gibi bu takım Zümrüdüanka Kuşu gibi yine alev alev yandı ve küllerinden doğdu.  Obradoviç, bana çok şey öğretti.  Doğru insanların oluşturduğu bir organizasyondan hiçbir zaman için umudu kesmemek, sonuna kadar savaşmak lazım. 

Dedim ya, bizler hayata ya sadece kaybettiklerimize ya da kazandıklarımıza odaklanarak bakabiliriz.  Pazar sabahına alelade Fenerbahçe taraftarları olarak kalkmış iken, Pazartesi sabahı 1996'daki Barcelona, 2012'deki CSKA, 2013'deki Real Madrid taraftarları ile aynı duyguları paylaşan taraftarlar olarak uyandık.  Proust'un dediği gibi bilgeliğe giden yolda hepimizin geçmesi gereken yollar ve çekmemiz gereken acılar var.  Artık yavaş yavaş bu duyguların bizi olgunlaştırmasına izin verip, önümüze ve daha nice başarılara odaklanmamız lazım.

Besim o kadar güzel yazmış ki daha fazla söze gerek yok, anılarımızı yazacaktım ama şu 3 paragraf herşeyi özetliyor..

Üzüldüm üzüldük ama şuna eminim Fenerbahçe taraftarı bu takımla çok büyük gurur duyuyor