Efes maçının son anlarında şunu anladım ki, ben takımdan çok Saras'a güveniyormuşum!
Kaç maçtır, ezilsek de, uçuk skorlu geriye de düşsek, kenarda Saras olunca, farklı bir güven geliyor insana... Takımın üzerinde kurduğu disiplin, hakimiyet ve her molada takımın gözlerinden çıkan ateşi hissedebiliyorsun. Saras olmayınca işler bir tık yürümüyor sanki.