Hala sinirden titriyorum. Emir, Bojan vs sonra konuşulacak şeyler, önümüzde 3 maç var ve çok hoşuma gitmese de bu oyuncularla oynamak zorundayız. İpekçide maç kazanmak da bu şartlarda zor görünüyor, öne geçsek farklı olurdu diyoruz, ki ben de öyle dedim. Ama değişmezdi, öyle bir hakem üçlüsü vardı ki hemen girerlerdi devreye. O milli takım koçu olacak haysiyetsiz adama söylecek kelime bile bulamıyorum. Şunu da söylemek lazım, parkeye ruh koyamadık, ve bu lüksümüz kalmadı artık. Öyle ya da böyle kötü oynasan da savaşacaksın, şutun girmese de vazgeçmeyeceksin, bomboş üçlüğü de elin titremeden atacaksın. Obradovic partizan maçında da bilerek atıldı, bu maç da. Bu takımın Obradovic'e şampiyonluk borcu var, en azından kanının son damlasına kadar savaşmaya borcu var. 3 maç için tek istediğim parkede ruh görmek, bu olursa şampiyonluk zaten bizimdir.
