FENERBAHÇE / Euroleague 2018-19 Sezonu

[ayhan]

Euroleague play off ya da final four maçı olmadığı sürece tam tersini düşünüyorum. Bizim rakibimiz CSKA, Real Madrid, Panathinaikos ve Olimpiakos gibiler. Efes bizim rakibimiz değil. Olası bir play off ya da final four eşleşmesinde %56 üçlük atan elleri görürüm ben. Öyle telafisi olan maçta tutup kaldırıp atmaya benzemez. Ergin'in tek derdi bizi yenmek olsun. Beraberlik neticesinin dahi olmadığı bir sporda hedefi, çapı bu kadar işte...

Hocam, bence bu biraz züğürt tesellisi gibi olmuş. Dünkü yenilgiyi hem büyütmemek, hem de bu kadar basite indirgememek lazım. Allahtan ne koç nede oyuncular böyle düşünmüyordur. Geçen seneki Olympiacos maçı gibi oldu, o maçta da bir ara 18 sayı öne geçmiştik galiba. Rakibin en etkili pivotu 3 faul almış daha 2. çeyreğin ortasında, ama biz topu pota altına indiremedik bile. 3. çeyrek oyun kuramadık. Atılan hiçbir basket bizim basketimiz değildi.

bu dünya üzerinde anlayamayacağım tek şey "bir insan nasıl Efes taraftarı olur?" sorusu.
bugün maçı izlerken sürekli bunu düşündüm nasıl bir ruh halidir bu. ne sebep oldu size.
canı sağolsun bizimkilerinde.

Oluyor işte, 90 ların başında benimde gitmişliğim oldu AVrupa maçlarına, Ülker ile arka arkaya oynarlardı Abdi İpekçide, Ülker taraftarı apaçiler gelene kadar kalırdık salonda. Heryerden öğrenci servisleri kaldırırlardı, bostancıdan, beşiktaştan. Ben akşam saatinda kasacılara dönerdim.

Ergin Ataman bundan böyle her fırsatta Obradovic'den daha iyi olduğunu, elinde yeterli bütçe olsaydı o da... Vesaire saçmalıkları yumurtlayıp duracak işte... Ciddiye alacak bir salak kitlesi de bulacak. Ama artık ona kızmayacağım; buna sebep son üç maç performansıyla bizim takım...

Gene konuşmuş bundan sonra da yeneceğiz diye..Çok da sallamamak lazım. Bunlara güç veren, cesaret veren bizi yenmeleri değil, bizim böyle sinirlenmemiz.

Bakın sorun hayvan gibi şut sokmaları değil. 38-52 ilk yarıyı önde kapattığımızda 8/12 üçlükle oynadılar ve buna rağmen 14 sayı öndeydik. Dunston 3 faullü zaten. Bizim gibi bir takımın 15 sayıdan maç verdiği senede 1 kez olur en fazla. 2.tarıda da aynı şutları soktular ve biz böyle önemli maçı onlar kadar konsantre oynamıyoruz, ben buna tutuluyorum. Sen sokamadıkça adamlar daha da moralleniyor, nedir bu konsantrasyon eksikliği aga? Karşıdaki takım Gran Canaria değil ki.

Oynayacaksın kardeşim, efese karşı full konsantre oynayıp kazanacaksın. Oynamıyorsan da defolup gideceksin. Bana CSKA deplasmanında kazanma, efes maçını kazan. Deliricem yeminle. Bunlar yüzünden evde kızlarıma bağırıyorum karımı azarlıyorum otu boku bahane edip.

Çıkıp yeneceksin aga, bana ne CSKA'yı deplasmanda yenmişsin bana ne.

3 yeri işaretledim,

ilki, çok değişik bir yorum olmuş. Ne zaman normal sezonun 4. maçı önemli maç oldu ? Efes için önemli belki olabilir ama bizim için hem her maç önemli hemde gerçek sezon Nisanda başlıyor. Tabiki, Nisanda oralarda olmak için bu maçları kazanmak lazım. Ama bizim önemli maçlara onlar kadar konsantre olamadığımızı düşünmüyorum, fark bu maçın onlar için, bizim için olduğundan daha önemli olmasından kaynaklanıyor olabilir. Bu her zaman ve her yerde böyledir, baktığınızda genelde rezil basket oynayan Valensia, Malaga, Barcelona gibi bir takım, evinde Real i yenebiliyor euroleague maçında.
..
ikiincisi ve üçüncüsü biraz birbiriyle aynı gibi. Ne gerek var hocam, sakin ol biraz. Değermi evdeki hanımları bu kadar üzmeye, kırmaya ? Bu akşam eve döndüğünde seni onlar karşılamayacak mı ? kızlar gelip seninle vakit geçirmek için etrafında dönmeyecekler mi ? Aynı mantıkla oyuncuları neden kovuyorsun

[nemanja bjelica]

Yakışmadı.Önümüzdeki maçlara bakacağız.

[Ertan Ürkmez]

Fenerbahçe basketbol takımı oyuncuları ve taraftarın yani bizlerin durumunu psikolojik bağlamda tahlil etmeye çalışacağım. Öncelikle psikolog, psikanalist ya da psikayatr değilim onu belirteyim. Ama sonuçta koç ya da oyuncu da değiliz ama basketbol konuşuyoruz. Naçizane gözlemlerimi yazacağım. Her maçı kazanmak şeklinde tarif edilebilecek bir başarıya sahip isen -aslında başarı olmayan- bu durum seni köreltir, hatta körleştirir de. Köreltir, çünkü motivasyon zorluğu çekersin; körleştirir, çünkü zamanla içi boşaltılmış bir öz güvene dayanan bir kibir türü oluşturur. Başarı kavramı üzerinden konuşmamız ön kabulü nedeniyle  bazı zamanlar maç ya da maçlar kaybetmek olarak tanımlanabilecek bir başarısızlık türü hayırlıdır. (Bakınız: sırasıyla son dört sene içerisinde yaşanılan 91-73 lük Panathinaikos 91-70 lik, Strasbourg, 86-52 lik Baskonia ve 95-72 lik Olimpiakos  deplasmanı hezimetleri) Dünkü maç sıralanan maçlar gibi farklı kaybedilen maçlar değildi ama 16 sayı önde iken kaybettiğin için hezimet olarak tanımlanabilir. Uzun süreci düşünecek olursak hayırlı da olmuştur. Obradovic ile şekillenen Fenebahçe basketbol takımı karakterinin kulüp geleneğinden en büyük farkı doğru zamanda doğru maçı kazanmak olmuştur. Ergin şöyle mi demiş böyle mi demiş. Bırakın desin, konuşsun. Bunlar anlık tatminlerdir. Fenerbahçe Avrupa şampiyonluğunu kazandığı sene Maccabi'ye, Darüşşafaka'ya ve Baskonia'ya ikişer kez hatta o yıl için euroleague'in en kötü takımı olan Kazan'a kendi evinde yenildi. Tarih bunu yazmayacak. 4 kez Panathinaikos, ikişer kez CSKA, Real Madrid, Olympiakos ve Barcelona'yı yenerek şampiyon olman akıllarda kalıcak. Ergin de anlatır işte torunlarına ben Fenerbahçe'yi Sinan Erdem'de bir zamanlar yenmiştim vesaire diye. Onu bu şekilde konuşturan sebep bile senin 4 yıl üst üste final four, 3 yıl üst üste final oynayıp bunların birinde Avrupa şampiyonu olman. Sporda en önemli şey zamanlamadır...

[friend-chip]

Alt tarafı bir yenilgi, geçen sene Maccabiye yenildiğimizde siyasi gerilim vardı İsrail ile. Milliyetçi duygularla bakarsak kudurmamak elde değil. Bu efes yenilgisi de Ergin hırsıyla bakarsak, gıcık eder... Buna ek olarak, Green olsaydı ve bu maçı alsaydık, yine aynı hislerim olurdu; Atarak kazanırken biz, biz olmuyoruz! Kısa savunmasında zayıf kalışımızı Green transferi kapatmayacak.

[Murat]

Ergin Ataman: "Fenerbahçe'yi yenmeye devam edeceğiz."

İşte bizim güzide takımımıza kızmamızı sağlayan etmen. Şu demeçten sonra bu Gergin ...'na sövüp ardından bizim takıma kızıyoruz. Haklıyız.

[friend-chip]

26 asistle de yenildiğimiz günü göreceğimiz varmış!

[Umut]

Herkes az ya da çok Gergin'e gıcık oluyor, tamam. Ama Gergin de bunun farkında ve bilerek oynuyor. İnfial yaratmak, Obradovic'e karşı bir cephe oluşturmak, kendi egosunu tatmin etmek gibi çeşitli amaçları var. Sepet portfolyo diyebiliriz buna. Fakat bu yatırımlar hep sene sonu bir Cumhurbaşkanlığı kupası ve geri kalan kupaların sapı olarak geri dönüyor kendisine. İstediği kadar havlayabilir, benim için sakıncası yok.

Takıma gelirsek de benim beklediğimden çok daha iyi durumdayız sene başı itibariyle. Biz lazım olan yerde form tutan bir takımız, unutulmasın. Ve şu anki form durumumuz beni biraz endişelendiriyor. Özellikle Vesely. Umarım düzelir.

[iloturo]

Adam konuşmakta sonuna kadar haklı.  16 sayıdan gelip de real, cska kimse maç vermez bunlara. Biz de bu takımların ayarında isek bizim de vermemiz gerekirdi. Küçük takım gibi sindik, super kupadakine benzer 18-2 gibi tuhaf bir seri verdik. Bunlar bize yakışmıyor, efese karşı olması daha da yakışmıyor.
Adamlara özgüven veriyorsun, 20 sayı da geri dussek biz bunları yeneriz diyebilirler artık. Ergin de buna çalışıyor, psikolojik baskı kuruyor. Hem kendi hem de oyuncularına güven veriyor böyle galibiyetler. Doğal olarak da böyle konuşabiliyor

[Kallessin]

Fenerbahçe basketbol takımı oyuncuları ve taraftarın yani bizlerin durumunu psikolojik bağlamda tahlil etmeye çalışacağım. Öncelikle psikolog, psikanalist ya da psikayatr değilim onu belirteyim. Ama sonuçta koç ya da oyuncu da değiliz ama basketbol konuşuyoruz. Naçizane gözlemlerimi yazacağım. Her maçı kazanmak şeklinde tarif edilebilecek bir başarıya sahip isen -aslında başarı olmayan- bu durum seni köreltir, hatta körleştirir de. Köreltir, çünkü motivasyon zorluğu çekersin; körleştirir, çünkü zamanla içi boşaltılmış bir öz güvene dayanan bir kibir türü oluşturur. Başarı kavramı üzerinden konuşmamız ön kabulü nedeniyle  bazı zamanlar maç ya da maçlar kaybetmek olarak tanımlanabilecek bir başarısızlık türü hayırlıdır. (Bakınız: sırasıyla son dört sene içerisinde yaşanılan 91-73 lük Panathinaikos 91-70 lik, Strasbourg, 86-52 lik Baskonia ve 95-72 lik Olimpiakos  deplasmanı hezimetleri) Dünkü maç sıralanan maçlar gibi farklı kaybedilen maçlar değildi ama 16 sayı önde iken kaybettiğin için hezimet olarak tanımlanabilir. Uzun süreci düşünecek olursak hayırlı da olmuştur. Obradovic ile şekillenen Fenebahçe basketbol takımı karakterinin kulüp geleneğinden en büyük farkı doğru zamanda doğru maçı kazanmak olmuştur. Ergin şöyle mi demiş böyle mi demiş. Bırakın desin, konuşsun. Bunlar anlık tatminlerdir. Fenerbahçe Avrupa şampiyonluğunu kazandığı sene Maccabi'ye, Darüşşafaka'ya ve Baskonia'ya ikişer kez hatta o yıl için euroleague'in en kötü takımı olan Kazan'a kendi evinde yenildi. Tarih bunu yazmayacak. 4 kez Panathinaikos, ikişer kez CSKA, Real Madrid, Olympiakos ve Barcelona'yı yenerek şampiyon olman akıllarda kalıcak. Ergin de anlatır işte torunlarına ben Fenerbahçe'yi Sinan Erdem'de bir zamanlar yenmiştim vesaire diye. Onu bu şekilde konuşturan sebep bile senin 4 yıl üst üste final four, 3 yıl üst üste final oynayıp bunların birinde Avrupa şampiyonu olman. Sporda en önemli şey zamanlamadır...

Bende bu yenilgi yüzünden oyunculara ya da koça yüklenmenin bir anlamı olmadığını düşünüyorum. Ancak bu yenilgi ve sonrası bu ülkenin spor kültürünün ne düzeyde olduğunu bir kez daha ortaya koydu. Bu ülkenin hiçbir spor kulübünün şimdiye kadar başaramadığı bir organizasyon ve planlamayla ortaya bir başarı koydu bu takım. Ama gel gör ki en çok konuşulan konu EL in zenginler kulübü üyesi olduğumuzdu. Bugün yere göğe sığdırılamayan Ergin acaba EL için ne kadar bütçe harcamış bugüne kadar. Efesi sürekli bir proje takımı Fenerbahçe’yi ise EL in en yüksek bütçeli 3 takımından biri olarak görmek en çok rastladığım yorumlar oluyor. Hatta kaç kez İsmail Şenol Fenerbahçe’nin bütçesi derken ısrarla Efes bu sene yatırım yaptı diyor. Önemli olmayabilir ama kelimelere kullanma biçimi bile bir algı oluşturmaya yetiyor. Bunu dert etmemin temel sebebi ise şu, bir insanın başarılı olması için Ergin tarzı bir yaklaşım sergilemesini normal karşılıyorum, olabilir ama aynı coğrafya da aynı ligde mücadele eden ve bir spor dalı için neydeyse bütün olumlu, ilerici ve insancıl özelliklerin hepsini üzerinde toplayan Obradaviç gibi bir koça karşı bu adamı övmek ve bu tarza prim vermeyi gerçekten kabullenemiyorum. Efesin kazanmasının benim için hiçbir önemi yok Fenerbahçenin kaybetmesinin de. Ama Ergin gibi bir insanın kazanması hem de bu şekilde kazanması gerçekten oturuyor insanın içine. Şöyle bir örnek vereyim olurda bu sezon Efes EL de bizden daha başarılı olursa eminim ki bunca sene yaptığımız yatırımın, organizasyonun ve değişimin hiçbir önemi kalmayacak. Belki de bütünüyle başardıklarımız değersizleştirilecek. Benim bütün derdim bu.

[ayhan]

Fenerbahçe basketbol takımı oyuncuları ve taraftarın yani bizlerin durumunu psikolojik bağlamda tahlil etmeye çalışacağım. Öncelikle psikolog, psikanalist ya da psikayatr değilim onu belirteyim. Ama sonuçta koç ya da oyuncu da değiliz ama basketbol konuşuyoruz. Naçizane gözlemlerimi yazacağım. Her maçı kazanmak şeklinde tarif edilebilecek bir başarıya sahip isen -aslında başarı olmayan- bu durum seni köreltir, hatta körleştirir de. Köreltir, çünkü motivasyon zorluğu çekersin; körleştirir, çünkü zamanla içi boşaltılmış bir öz güvene dayanan bir kibir türü oluşturur. Başarı kavramı üzerinden konuşmamız ön kabulü nedeniyle  bazı zamanlar maç ya da maçlar kaybetmek olarak tanımlanabilecek bir başarısızlık türü hayırlıdır. (Bakınız: sırasıyla son dört sene içerisinde yaşanılan 91-73 lük Panathinaikos 91-70 lik, Strasbourg, 86-52 lik Baskonia ve 95-72 lik Olimpiakos  deplasmanı hezimetleri) Dünkü maç sıralanan maçlar gibi farklı kaybedilen maçlar değildi ama 16 sayı önde iken kaybettiğin için hezimet olarak tanımlanabilir. Uzun süreci düşünecek olursak hayırlı da olmuştur. Obradovic ile şekillenen Fenebahçe basketbol takımı karakterinin kulüp geleneğinden en büyük farkı doğru zamanda doğru maçı kazanmak olmuştur. Ergin şöyle mi demiş böyle mi demiş. Bırakın desin, konuşsun. Bunlar anlık tatminlerdir. Fenerbahçe Avrupa şampiyonluğunu kazandığı sene Maccabi'ye, Darüşşafaka'ya ve Baskonia'ya ikişer kez hatta o yıl için euroleague'in en kötü takımı olan Kazan'a kendi evinde yenildi. Tarih bunu yazmayacak. 4 kez Panathinaikos, ikişer kez CSKA, Real Madrid, Olympiakos ve Barcelona'yı yenerek şampiyon olman akıllarda kalıcak. Ergin de anlatır işte torunlarına ben Fenerbahçe'yi Sinan Erdem'de bir zamanlar yenmiştim vesaire diye. Onu bu şekilde konuşturan sebep bile senin 4 yıl üst üste final four, 3 yıl üst üste final oynayıp bunların birinde Avrupa şampiyonu olman. Sporda en önemli şey zamanlamadır...

Çok güzel, olay bu işte. Adamların bize motive olması da bu yüzden. Bırakın, bırakalım tek bir maça, tek bir kişiye takılmayı.

[ayhan]

Adam konuşmakta sonuna kadar haklı.  16 sayıdan gelip de real, cska kimse maç vermez bunlara. Biz de bu takımların ayarında isek bizim de vermemiz gerekirdi. Küçük takım gibi sindik, super kupadakine benzer 18-2 gibi tuhaf bir seri verdik. Bunlar bize yakışmıyor, efese karşı olması daha da yakışmıyor.
Adamlara özgüven veriyorsun, 20 sayı da geri dussek biz bunları yeneriz diyebilirler artık. Ergin de buna çalışıyor, psikolojik baskı kuruyor. Hem kendi hem de oyuncularına güven veriyor böyle galibiyetler. Doğal olarak da böyle konuşabiliyor

Bunlara vermez, başka takımlaar verir. Aratma şimdi bana böyle maçları
Senin gibi mantıklı birisinin nasıl bu kadar olumsuzluklara odakladığını anlayıp çözemedim bir türlü.

[Erdal Soner]

3 yeri işaretledim,

ilki, çok değişik bir yorum olmuş. Ne zaman normal sezonun 4. maçı önemli maç oldu ? Efes için önemli belki olabilir ama bizim için hem her maç önemli hemde gerçek sezon Nisanda başlıyor. Tabiki, Nisanda oralarda olmak için bu maçları kazanmak lazım. Ama bizim önemli maçlara onlar kadar konsantre olamadığımızı düşünmüyorum, fark bu maçın onlar için, bizim için olduğundan daha önemli olmasından kaynaklanıyor olabilir. Bu her zaman ve her yerde böyledir, baktığınızda genelde rezil basket oynayan Valensia, Malaga, Barcelona gibi bir takım, evinde Real i yenebiliyor euroleague maçında.
..
ikiincisi ve üçüncüsü biraz birbiriyle aynı gibi. Ne gerek var hocam, sakin ol biraz. Değermi evdeki hanımları bu kadar üzmeye, kırmaya ? Bu akşam eve döndüğünde seni onlar karşılamayacak mı ? kızlar gelip seninle vakit geçirmek için etrafında dönmeyecekler mi ? Aynı mantıkla oyuncuları neden kovuyorsun

Konu ligin 4.haftasındaki maç değil abi, konu herhangi bir haftada ergine kaybedip şu herifin çenesini açtırmak. Efes maçları her zaman önemli, her dâim de önemli olacak. Yoksa kesin olan bir şey var ki birbirleriyle play-off'ta eşlemediği takdirde Fenerbahçe, CSKA ve Real F4'te yer alacak zaten. Biz 4 mağlubiyet de alsak, 10 mağlubiyet de alsak yine F4'te olacağız zaten.

Benim tutulduğum nokta Efes kadar konsantre olmayan oyuncular ve adeta sinmeleri. Geçen sezon hatırlarsın içeride Maccabi'ye karşı çok tutuk oynayıp yenilmiştik. O maçta bile sinirlenmedik bu kadar. Bizim gibi bi takımın Efes'e karşı sinmesi ve yenilgiyi kabul eder tarzda oynaması kabul edilemez abi.

11-9-7 yaşlarında 3 kızım var ve hem eşim hem de kızlarım her akşam soruyor bana ''Fener'in maçı var mı'' diye. Yenildiysek uzak duruyorlar benden, kazandıysak ev cennet. Ruhsuzluğa tahammülüm yok, bu oyuncular yüzünden eşimin kızlarımın kalbini kırıyorum, sonra da gönül alacağım diye uğraşıyorum. Buducnost'a yenilsinler ama Efes'e yenilmesinler. Ergin iti konuştukça çıldırıyorum sinirden.

[Ertan Ürkmez]

Bende bu yenilgi yüzünden oyunculara ya da koça yüklenmenin bir anlamı olmadığını düşünüyorum. Ancak bu yenilgi ve sonrası bu ülkenin spor kültürünün ne düzeyde olduğunu bir kez daha ortaya koydu. Bu ülkenin hiçbir spor kulübünün şimdiye kadar başaramadığı bir organizasyon ve planlamayla ortaya bir başarı koydu bu takım. Ama gel gör ki en çok konuşulan konu EL in zenginler kulübü üyesi olduğumuzdu. Bugün yere göğe sığdırılamayan Ergin acaba EL için ne kadar bütçe harcamış bugüne kadar. Efesi sürekli bir proje takımı Fenerbahçe’yi ise EL in en yüksek bütçeli 3 takımından biri olarak görmek en çok rastladığım yorumlar oluyor. Hatta kaç kez İsmail Şenol Fenerbahçe’nin bütçesi derken ısrarla Efes bu sene yatırım yaptı diyor. Önemli olmayabilir ama kelimelere kullanma biçimi bile bir algı oluşturmaya yetiyor. Bunu dert etmemin temel sebebi ise şu, bir insanın başarılı olması için Ergin tarzı bir yaklaşım sergilemesini normal karşılıyorum, olabilir ama aynı coğrafya da aynı ligde mücadele eden ve bir spor dalı için neydeyse bütün olumlu, ilerici ve insancıl özelliklerin hepsini üzerinde toplayan Obradaviç gibi bir koça karşı bu adamı övmek ve bu tarza prim vermeyi gerçekten kabullenemiyorum. Efesin kazanmasının benim için hiçbir önemi yok Fenerbahçenin kaybetmesinin de. Ama Ergin gibi bir insanın kazanması hem de bu şekilde kazanması gerçekten oturuyor insanın içine. Şöyle bir örnek vereyim olurda bu sezon Efes EL de bizden daha başarılı olursa eminim ki bunca sene yaptığımız yatırımın, organizasyonun ve değişimin hiçbir önemi kalmayacak. Belki de bütünüyle başardıklarımız değersizleştirilecek. Benim bütün derdim bu.

Hocam vurguladığınız mesele bu ülkenin kronik hastalığıdır. Futbolda Türkiye kupası ne zaman değersiz hale getirildi? Cevab: Fenerbahçe kazandığı zaman! Fenerbahçe 30 yıla yakın bir süre bu kupayı alamamıştı ve alamadığı dönemde bu kupayı kazanmak çok önemliydi cümle basını, medyası gözünde! İddia ediyorum -olmaz ya- yarın bir gün Fenerbahçe futbol takımı Şampiyonlar ligini kazansın şampiyonlar ligini de itibarsızlaştırırlar! İsmail Şenol'uydu bilmem kimiydi sanki yeni bir şeymiş gibi şimdi tutturmuşlar euroleague de güç dengesi yok, fark çok açıldı diye. Eskiden de aynıydı. Bizim sopa yediğimiz dönemde de ağır ağbiler vardı, şimdi o ağır ağbilerin arasına biz girdik, olay bu. Sen Efes'i yensen de, 50 sayı fark atsan da konuşan konuşacak yine. Onun için diyorum ki boş verin ağbi, güzel bir takımımız var, tadını çıkarın. Bu takım bu ülkedeki basketbolun b'sinden anlamayan futbol yazarlarına da basketbol konuşturttu ya yeter benim için. Maçlara gittiğim zaman salonun üçte ya da dörtte birinin 10 - 12 yaş altı çocuklar olduğunu görüyorum. Bu yaşta Avrupa şampiyonunu izleyebiliyorlar. Ben 25-30 sene bekledim bu hayal için, hala da bu hayalin gerçekleşmiş olmasının sarhoşluğunu yaşıyorum. Evet dün yenildik, ben de sinir oldum bir şeylere ama öte yandan Sloukas'ın asistlerinden Vesely'nin oyunundan büyük keyif aldım. Tüm demek istediğim bu, ergin gerilsin dursun galip geldiği gün içinde bile, narsist kişilikleri dikkate almamak narsistler için yapılabilecek en büyük kötülüktür. O bir sonraki Fenerbahçe sahasındaki maça yatırım yapıyor. Millet küfür etsin, sahaya yabancı madde atsın, Fener ceza alsın, tek derdi bu...

[Ertan Ürkmez]

11-9-7 yaşlarında 3 kızım var ve hem eşim hem de kızlarım her akşam soruyor bana ''Fener'in maçı var mı'' diye. Yenildiysek uzak duruyorlar benden, kazandıysak ev cennet. Ruhsuzluğa tahammülüm yok, bu oyuncular yüzünden eşimin kızlarımın kalbini kırıyorum, sonra da gönül alacağım diye uğraşıyorum. Buducnost'a yenilsinler ama Efes'e yenilmesinler. Ergin iti konuştukça çıldırıyorum sinirden.

Ağbi hiç gerek yok. Çıldırma, sinirlenme. Takımın tadını çıkar. Emin ol sen çıldırıp sinirlendiğin zaman Ergin mutlu oluyor, narsist çünkü...

[constructor]

bu ergin harbiden çok çiğ adam ya. gülüyorum adamın söylediklerini duyunca, elin sırpı adam gibi adam, bizim ki ham meyvayı koparmışlar dalından, olmamış yani. böyle yenilgiler hayırlıdır. üzülmeyin. ders almasını bilene en güzel ders musibettir.