maç kaybedilir, yıllardır kaybediyoruz da zaten.
ama beni bu maç özelinde en çok üzen, maçı kazanacağımızı hiçbir an hissetmedim.
oyuncularımız da hissetmedi, rakibe de hissettiremediler.
fark 3'e, 4'e indiğinde de böyleydi.
zaten bizim takım o inancı rakibe hissettirse, ender o garip penetreleri ve üçlükleri atamazdı, rakip de biraz baskı hisseder ve hata yapardı ama olmadı.
aslında olmaması çok da kötü değil, bu dönemleri sürekli kazanarak geçmek tabi ki güzel ama arada takımın ve koçun işin ciddiyetine varması lazım.
tabiri caizse o tokadı yemek lazım ki herkes kendine gelsin.
Banvit Tofaş vs hikaye, bizim için aslolan bu maçtı ve hedef bir maçı kaybettirmek obradoviç'e de Türkiye liginin ne olduğu hakkında daha gerçekçi bir fikir vermiştir.
ciddiyetinden hiç şüphem yok lakin, gerçeklerle ne kadar erken yüzleşirsek o kadar iyi.
sakatlık vs gibi olağanüstü bir şeyler olmazsa benim şampiyonluktan yana en ufak bir endişem yok.
